11 t/m 14 juni
Blijf op de hoogte en volg Jan en Karin
14 Juni 2016 | Italië, Verona
Zaterdag 11 juni
Vandaag met de sneltrein van München naar Bolzano in Italië gereden. Dwars door de Alpen. Wat een fantastische uitzichten. Je voelt je zo klein tussen die enorme bergen. Daar gaat het hart van een modelbouwer sneller van kloppen. We zagen her en der nog sneeuw op de bergen en mooie rivieren en watervallen. We reden door vele tunnels en de pittoreske huizen en vooral kerkjes maakten het beeld helemaal compleet.
Het instappen in de trein was overigens wat complex. We hadden gereserveerde plaatsen voor de fietsen. Maar op de plaats die daarvoor beschikbaar was, paste net een halve fiets. En dan heb ik het nog niet eens over onze tassen. Later bleek dat de bedoeling was dat je de fiets ophing aan het voorwiel, aan een haak aan het plafond. De andere fiets op dezelfde manier, aan het andere uiteinde van dezelfde wagon. Gelukkig hadden we alle tijd want de trein stond al een uur van te voren op het perron in München. Dat was bij het uitstappen wel een beetje anders. Eerst 10 tassen naar buiten werken en fiets 1 van een hoogte van 1 meter op het perron laten zakken. Vervolgens over het perron sprinten naar het andere uiteinde van de wagon, jezelf naar binnen frommelen, tegen de stroom van verbaasd kijkende, uitstappende passagiers in, om daar fiets 2 van de haak te pielen en ook deze op het perron te krijgen, liefst als de trein nog stilstond. Nee stress kennen we niet deze reis.
We zijn in Italië! Ze doen er alles aan om het hier naar ons zin te maken. Net na aankomst begon het direct te regenen zodat de overgang uit Duitsland niet zo groot was voor ons. Lekker meegedacht jongens! We kwamen druipend bij ons hotel aan. Gelukkig werd het daarna snel weer droog en hebben we op een leuk pleintje in het centrum onze eerste pasta zitten eten. Uiteraard afgesloten met een Italiaans ijsje en een cappuccino toe. Zoals ik al zei: We zijn in Italië!
Zondag 12 juni
We zitten weer op de fiets. Over een fantastische weg die van Bolzano naar het zuiden leidt. Schitterend door de overweldigende natuur. Hoge bergen waar soms nog sneeuw op de toppen ligt en daarboven schijnt regelmatig de zon! Zou het dan toch echt....? Een vrijliggend fietspad dat zo af en toe door verlichte tunneltjes voert en daarna zijn er weer uitzichten waar je van droomt. Af en toe wel klimmetjes (tot 12%) maar die nemen we graag op de koop toe. Dit is een walhalla voor de fietsliefhebber.
We eindigen de dag op een camping aan de voet van een bergmassief, de zon schijnt, het is prachtig.
Op de i-pod komt "Up where we belong" van Joe Cocker & Jennifer Warnes voorbij, met teksten als: Who knows what tomorrow brings, in a world a few hearts survive.
The road is long, there are mountains in our way, but we climbe a step every day...
Love lift us up where we belong...
Shit, houdt ik het toch niet droog vandaag....
Maandag 13 juni
Vandaag schitterend langs de rivier de Etsch gefietst naar Trento, tussen de bergen van de Dolomieten door. Het zonnetje scheen en er stond geen wind. Dit is genieten in het kwadraat. In Trento hebben we voordat we naar de camping gingen eerst het oude centrum bezocht. Toen we op het monumentale, centrale plein op een heerlijk terrasje zaten, werden we aangesproken door een paar Nederlanders. Het bleken vrienden van Jelle te zijn, onze overbuurman. Hoe sterk is dat! Zij kennen ons niet, maar hadden van Jelle over onze reis gehoord. We zagen er volgens hun "zo Hollands" uit dat ze de gok wel durfde te nemen. Zij zijn ook vanuit Nederland aan het fietsen, en hebben ook hun route aan moeten passen vanwege het slechte weer. Ook zij hebben de trein van München naar Bolzano genomen, en ook zij hadden problemen gehad bij het uitstappen met de fietsen. Alleen bij hun was het eindresultaat dat "zij" in eerste instantie opgelucht op het perron van Bolzano stond met 1 fiets en alle tassen. Maar toen de trein wegreed sloeg de opluchting plotseling om in paniek omdat zij zich realiseerde dat "hij" niet op dat perron stond, en dus nog in de trein moest zitten. Een enorme koffer in de trein op de verkeerde plaats op het verkeerde moment bleek de oorzaak van dit debacle.....
We hebben nu een minicamping bij een pension met 4 camping standplaatsen en, net als gisteren, splinternieuw sanitair. Niks te "muntjes-automaten in de douche", maar mooier dan we in menig hotel hebben meegemaakt. Als dat zo blijft in Italië .....
's Avonds regende het weer, en om dan te gaan koken bij je tentje leek niet zo'n goed plan. Toen we tussen de buien door wilde gaan lopen naar het dichtstbijzijnde restaurant, bood een Duits echtpaar aan om mee te rijden met hun auto. We hebben samen met hen gegeten en het was heel gezellig. Het heeft de hele avond geplensd, dus wat een mazzel dat we mee konden rijden, anders hadden we echt niets te drinken hoeven bestellen.
Dinsdag 14 juni
Vanmorgen wakker geworden in een natte wereld. Nevel rond de bergen en zelfs de was die we in de doucheruimte hadden gehangen, om te drogen, was niet droog. Onder een partytent ontbeten en het eerst stuk miezerde het. Nog steeds rijden we door de Dolomieten. Schitterend. Hele stukken regenjack uit, en af en toe weer aan. Het is nog steeds slecht weer maar de verhouding is nu iets gunstiger. Langere perioden droog, en aan de temperatuur ligt het niet. Als de zon even schijnt (ook dat komt voor) is het direct heel lekker.
Nu staan we op een camping ten oosten van het Gardameer en zijn de enige gasten. Inmiddels regent het weer. (leuker kan ik het niet maken) We zitten op het terras onder een enorme partytent en hebben net een fles wijn van het huis (ook nog eigen teelt) gekregen. Dat warmt in ieder geval :)
Morgen weer verder.....
-
15 Juni 2016 - 11:36
Jelle Faber:
Hoi Jan & Karin,
Op het weer hebben we helaas geen invloed. Maar avontuurlijk en vol verassingen is de reis zeker. Leuk dat jullie mijn vrienden daar hebben ontmoet. Gedeelde smart dat je niet alleen in de regen fietst. Geniet van de mooie momenten, de regen ben je na een jaar weer vergeten. De herinneringen blijven.
Jelle
-
15 Juni 2016 - 17:28
Liny:
Hallo Jan & Karin,
In gedachten ben ik ook weer aan het Gardameer. Prachtige omgeving. Dat is echt Italiaans genieten.
Volg jullie verhalen op de voet. Er komen nog vele mooie plekken, gegarandeerd. Op deze manier, van door het land fietsen. is het land echt voelen. Gezellige dorpen (dorpjes, gehuchten), mooie pleinen, kerken in alle maten. Als de gelegenheid zich voordoet: kijk even binnen. Vaak ben je zo verbaasd wat je daar te zien krijgt. Vooral genieten, nu jullie in het land zijn met als eindbestemming ROME. Veel succes. Veel beenkracht.
Lieve groetjes,
Liny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley