Nu aan de Adriatische zee Cervia

Zondag 19 juni

Vandaag ben ik erg verwend op deze vaderdag. Als verrassing mocht ik door de fruitschaal fietsen, en kreeg ik voor mijn voorwiel een geheel nieuwe binnenband. Wat vind je daarvan?
We rijden op dit moment namelijk over de Povlakte en hier zijn ontzettend veel fruitkwekerijen. We zagen velden vol met appels, peren, meloenen, druiven, pruimen, perziken en zelfs een enkele bananenboom. De hele fruitschaal dus. We zagen ook nog velden vol met tomaten en bonen, en er wordt klaarblijkelijk voldoende aan verdiend, want er staan schitterende huizen tussen. Vaak geschilderd in allerlei kleuren. Soms fel, maar ook veel pasteltinten.
Op een onverhard pad kreeg ik een lekke voorband. Aangezien het nogal regende vonden we het een beter idee om de binnenband te vervangen door de reserve, dan om in de regen met een plakkertje en lijm te gaan staan fröbelen. We stonden gelukkig op een rustige plek. Dat had duidelijk beroerder kunnen zijn.
We eindigde de dag in, of eigenlijk in de tuin van, een jeugdherberg. Daar staat ons tentje nu met uitzicht op de stadsmuur van de oude stad van Montagnana.
We kunnen gebruik maken van alle faciliteiten van de jeugdherberg. Dus hebben we vanavond een "pasta speciaal a la Kaja" staan koken in de volledig ingerichte keuken van de jeugdherberg, en dat is toch wel wat luxer dan het ene gas-pitje, waarop we het normaal gesproken voor elkaar moeten zien te krijgen.

Maandag 20 juni
We hadden het kunnen weten, maar "Po-tje over" op de fiets is niet eenvoudig. We moesten de rivier de Po oversteken bij Ferrara. De Po is een brede rivier te vergelijken met de Rijn. Het fietspad op de brug was echter dermate begroeid en smal dat wij het niet als fietspad herkende. Ik twijfel dan ook nu nog sterk of wij met onze tassen tussen de pijlers en de leuning door hadden gepast, maar het komt er op neer dat wij tussen de auto's in (beter gezegd: voor de auto's uit) over de brug zijn gefietst, met een forse stoet auto's achter ons aan. Men bleef keurig achter ons rijden, dus dat ging toch nog prima. Van Po-tje baden is het niet gekomen omdat we vandaag, voor ons doen, een aardig stuk (75km) moesten fietsen om op een camping te belanden. Maar het was vlak, dus goed te doen. De enige slinger die we hebben moeten maken was om een slang van +/- 1 meter te ontwijken die het fietspad overstak. Hij kwam van rechts, dus ja.... Overigens heb ik vandaag wat remblokjes moeten vervangen, omdat die totaal versleten waren door al dat water en zand van de afgelopen periode.

Dinsdag 21 juni
Bij vertrek van de camping werden we uitgezwaaid door een stel Nederlanders met een caravan waar we gisteren de telefoon hebben opgeladen. Zij hebben ook last van het slechte weer gehad. Het zijn golfers, en soms lukte het hen zelfs niet om 18 holes te lopen! Tja, zo had iedereen op zijn eigen manier last van het slechte weer, dat nu echt achter de rug lijkt te zijn.
We zijn nu aan het kamperen bij de boer, die ook appartementen verhuurd. Het is een manege en de paarden lopen hier zo af en toe vrij rond. We staan met ons tentje in de grote tuin en mogen weer gebruik maken van alle faciliteiten die er zijn. Dus ook de keuken. We zijn direct naar het dichtstbijzijnde dorp gereden om daar verse spullen te halen voor vanavond. Lekker hoor.

Woensdag 22 juni
Vandaag was het zo'n 30 graden in de schaduw, en als we in de zon rijden (en dat doen we continu) boven de 40 graden op mijn weerstationnetje op de fiets. We rijden nog steeds over de Povlakte, en nu in een gebied waar nauwelijks bomen staan. Zweten dus. We zijn rokend aangekomen op een agri-turismo (kamperen bij de boer) bij het plaatsje Anita. Ook dit is weer een manege, en er lopen ook hier weer een stel paarden los rond. Je ziet hier veel witte reigers en in het grote meer naast de camping hebben we heel veel flamingo's gezien. Ze staan aan de overkant van het meer, dus ver weg, maar het is een enorme groep. In een kleiner meertje hier op de camping zwemmen een stel beverratten rond. Ook werden we hartelijk ontvangen door een ongekend aantal muggen die een paar van die sappige, zwetende Hollanders heeeeel aantrekkelijk blijken te vinden. Maar die kennen onze "DEET" natuurlijk nog niet.... Kortom: it's a zoo, outhere!

Donderdag 23 juni
Weer zo'n warme dag. Als we een poosje fietsen en er staat toevallig een boom langs de weg, dan staan we er meteen met z'n tweetjes in "standje aalscholver" onder te drogen. Gelukkig hebben we vandaag ook nog zo'n 10 km door een heel mooi (en koel) bos gefietst. In dit bos stak er deze keer een schildpad over. Die had duidelijk minder haast dan die slang van laatst. Stoffel wilde zelfs poseren voor een foto. Fantastisch toch?
We zijn nu aangekomen bij de Adriatische zee, in de badplaats Cervia. Na de tocht van vandaag gaan we de Apennijnen in. Dat wordt dus klimmen. We hebben besloten dat de ideale voorbereiding voor deze klus, een periode is van 2 dagen (3 nachten) met een zwaar trainingsprogramma. Dit programma zal bestaan uit: Uitslapen (niet op een luchtbed), strand-wandelen, afwisselend zon/schaduw baden, terras en restaurant bezoek etc. etc. Het zal niet meevallen, en we weten ons gesterkt door jullie meeleven, maar we slaan ons er wel doorheen. De fietsen staan veilig in de koele kelder van ons appartementencomplex, dus die mogen uitrusten. Zij wel. Het is niet anders.

Groetjes
Kaja